Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

Η Ποντικοπαγίδα

Ενα ποντικάκι κάποτε, παρατηρούσε από την τρυπούλα του τον αγρότη και τη γυναίκα του που ξεδίπλωναν ένα πακέτο. Τι λιχουδιά άραγε έκρυβε εκείνο το πακέτο; Αναρωτήθηκε.

Όταν οι δύο αγρότες άνοιξαν το πακέτο, δεν φαντάζεστε πόσο μεγάλο ήταν το σοκ που έπαθε όταν διαπίστωσε πως επρόκειτο για μια ποντικοπαγίδα!

Τρέχει γρήγορα λοιπόν στον αχυρώνα για να ανακοινώσει το φοβερό νέο!:

-Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι! Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι!

Η κότα κακάρισε, έξυσε την πλάτη της και σηκώνοντας το λαιμό της είπε: "Κυρ Ποντικέ μου, καταλαβαίνω πως αυτό αποτελεί πρόβλημα για σας. Αλλά δεν βλέπω να έχει καμιά επίπτωση σε μένα! Δε με ενοχλεί καθόλου εμένα η ποντικοπαγίδα στο σπίτι!"

Το ποντικάκι γύρισε τότε στο γουρούνι και του φώναξε: "Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!" Το γουρούνι έδειξε συμπόνια αλλά απάντησε: "Λυπάμαι πολύ κυρ ποντικέ μου αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο από το να προσευχηθώ. Να είστε σίγουρος δε, ότι θα το κάνω. Θα προσευχηθώ."

Τότε το ποντίκι στράφηκε προς την αγελάδα και της φώναξε κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου: "Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!" Και η αγελάδα απάντησε: "Κοιτάξτε, κύριε ποντικέ μου, πολύ λυπάμαι για τον κίνδυνο που διατρέχετε, αλλά εμένα η ποντικοπαγίδα το μόνο που μπορεί να μου κάνει, είναι μια διπλωματίτσα στην κοιλιά μου!

Έτσι, ο καλός μας ποντικούλης, έφυγε με κατεβασμένο το κεφάλι, περίλυπος και απογοητευμένος γιατί θα έπρεπε μόνος του να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της ποντικοπαγίδας!

Την επόμενη νύχτα, ένας παράξενος θόρυβος, κάτι σαν το θόρυβο που κάνει η ποντικοπαγίδα όταν κλείνει, ξύπνησε τη γυναίκα του αγρότη που έτρεξε να δει τι συνέβη αλλά μέσα στη νύχτα, δεν πρόσεξε πως την παγίδα πιάστηκε από την ουρά ένα φίδι .... Φοβισμένο το φίδι δάγκωσε τη γυναίκα.

Ο άντρας της έτρεξε γρήγορα και την πήγε στο νοσοκομείο. Αλίμονο όμως, την έφερε στο σπίτι με ένα πολύ υψηλό πυρετό. Ο γιατρός τον συμβούλεψε να της κάνει ζεστές σουπίτσες κι έτσι ο αγρότης έσφαξε την κότα αφού όλοι ξέρουμε πως στον πυρετό δίνουμε κοτόσουπες!

Αλλά η αρρώστεια της γυναίκας πήγαινε από το κακό στο χειρότερο και όλοι οι γείτονες ερχόταν στη φάρμα να βοηθήσουν. Ο καθένας με τη σειρά του καθόταν στο προσκεφάλι της γυναίκας 24 ώρες το 24ωρο. Για να τους ταϊσει όλους αυτούς ο αγρότης αναγκάστηκε να σφάξει το γουρούνι !

Τελικά όμως η γυναίκα δε τη γλύτωσε! Πέθανε! Στη κηδεία της ήρθε πάρα πολύς κόσμος γιατί ήταν πολύ καλή γυναίκα και την αγαπούσαν όλοι. Για να φιλοξενήσει όλον αυτόν τον κόσμο ο αγρότης αναγκάστηκε να σφάξει την αγελάδα του......

Ο κυρ Ποντικός μας, έβλεπε όλο αυτό το πήγαιν' έλα από την τρυπούλα του με πάρα πολύ μεγάλη θλίψη.......

Γι' αυτό και σεις, την επόμενη φορά που κάποιος σας πει ότι έχει ένα μικρό πρόβλημα- μεγάλο γι αυτόν- και που ίσως εσάς δε σας πολυαφορά, θυμηθείτε πως όταν κάποιος από το περιβάλλον μας κινδυνεύει, βρισκόμαστε και μεις σε μεγάλο κίνδυνο!

Μάθετε λοιπόν, πως κάθε τι που σας αφορά, αφορά εξίσου και μένα, ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ!

Ανθρώπινες Σχέσεις













Θέλω να με ακούς χωρίς να με κρίνεις.
Θέλω τη γνώμη σου χωρίς συμβουλές.
Θέλω να με εμπιστεύεσαι χωρίς απαιτήσεις.
Θέλω τη βοήθειά σου, κι όχι ν’ αποφασίζεις για μένα.
Θέλω να με προσέχεις χωρίς να με ακυρώνεις.
Θέλω να με κοιτάς χωρίς να προβάλλεις τον εαυτό σου σε μένα.
Θέλω να με αγκαλιάζεις χωρίς να με κάνεις να ασφυκτιώ.
Θέλω να μου δίνεις ζωντάνια χωρίς να με σπρώχνεις.
Θέλω να με υποστηρίζεις χωρίς να με φορτώνεσαι.
Θέλω να με προστατεύεις χωρίς ψέματα.
Θέλω να πλησιάζεις χωρίς να εισβάλλεις.
Θέλω να ξέρεις τις πλευρές μου που πιο πολύ σε ενοχλούν. Να τις αποδέχεσαι και να μην προσπαθείς να τις αλλάξεις.
Θέλω να ξέρεις… πως σήμερα μπορείς να βασίζεσαι πάνω μου… Χωρίς όρους»

Βιβλίο "Ιστορίες να σκεφτείς"

ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ

Αγαπημένο μου παιδί
Την ημέρα που θα προσέξεις ότι γέρασα,
Κι αυτό φοβάμαι ότι δεν θα αργήσει να γίνει
κάνε υπομονή και προσπάθησε να καταλάβεις…

Μπορεί, τα χρόνια να πέρασαν…
Μπορεί, οι ρυτίδες να χάραξαν το πρόσωπο μου…
Όμως…
Ούτε η καρδιά μου έχασε την τρυφερότητα της,
ούτε τα μάτια μου την καλοσύνη τους!

Από την πρώτη στιγμή ήμουν δίπλα σου,
και με ανείπωτη λαχτάρα περίμενα τον ερχομό σου!

Και όταν το θαύμα έγινε
από την ευτυχία μου άνοιξαν οι ουρανοί
και η χαρά μου ήταν απερίγραπτη!

Στα χρόνια που πέρασαν, ήμουν δίπλα σου
με την αγάπη που σου άξιζε και την τρυφερότητα που χρειαζόσουν!

Όμως ο χρόνος είναι αδυσώπητος,
και οι αλλαγές επάνω μας είναι ορατές!

Γι’ αυτό αν κάποια φορά λερωθώ την ώρα που τρώω,
ή εάν δυσκολεύομαι να ντυθώ, δείξε κατανόηση….
Θυμήσου, με πόση υπομονή, ξόδευα ώρες ατελείωτες,
να σε βοηθώ!

Όταν μιλάμε, εάν επαναλαμβάνω τα ίδια πράγματα
δυο και τρεις φορές μη με παρεξηγείς….
Άκουσε με….
Όταν ήσουν μικρό παιδί, έπρεπε να σου λέω πολλές φορές
την ίδια ιστορία μέχρι να σε πάρει ο ύπνος.

Όταν δεν θέλω να κάνω ντους, μη θυμώνεις….
Θυμήσου τις χιλιάδες δικαιολογίες που έβρισκες,
προκειμένου να με πείσει, να μη σε λούσω…

Όταν διαπιστώνεις την άγνοια μου πάνω στην νέα τεχνολογία,
δώσε μου τον απαραίτητο χρόνο να προσαρμοστώ
και μην με κοιτάς μ΄ ένα περιπαιχτικό χαμόγελο…

Όταν συζητάμε και ξεχνάω κάτι,
δώσε μου χρόνο να το θυμηθώ.
και εάν δεν μπορώ, μην εκνευρίζεσαι…
Το πιο σημαντικό δεν είναι η ίδια η συζήτηση,
αλλά η χαρά να είμαστε μαζί και να συζητάμε!

Σου δίδαξα τόσα πολλά πράγματα!
να τρως σωστά….
να ντύνεσαι σωστά.,…
να αντιμετωπίζεις τη ζωή με θάρρος…

Όταν δεν θέλω να φάω, μη με πιέζεις…
Ξέρω πολύ καλά πότε πρέπει και πότε όχι.

Και όταν τα κουρασμένα πόδια μου, δεν μου επιτρέπουν να περπατώ,
μη στενοχωριέσαι ….
Φυσικό είναι!

Εσύ δώσε μου το χέρι σου να κρατηθώ.
Το ίδιο έκανα κι εγώ όταν έκανες τα πρώτα σου βήματα…

Το ξέρω ότι η ηλικία μου δεν μου επιτρέπει να είμαι τόσο δραστήριος όσο θα ήθελα.
Ως τόσο, τα καταφέρνω να επιβιώνω.
Κάποια μέρα θα καταλάβεις τι εννοώ…

Κάποια μέρα θα καταλάβεις, ότι παρά τα λάθη μου, πάντα ήθελα το καλύτερο για σένα. Και προσπάθησα, με όλες μου τις δυνάμεις, να ετοιμάσω το δρόμο σου!

Δεν πρέπει να αισθάνεσαι λυπημένο επειδή είσαι αναγκασμένο να με βλέπεις δίπλα σου.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ.
Η σοφία μου, σου είναι απαραίτητη.

Δώσε μου το χέρι σου και βοήθησε με να τελειώσω τον δρόμο μου,
με υπομονή, αγάπη και ειρήνη.

Κι εγώ θα σου το ξεπληρώσω μ’ ένα χαμόγελο και με την απέραντη αγάπη που έχω μέσα μου για σένα….